Pokoje dziecięce - garść wskazówek przy aranżacji:
Pokój malucha
Dzieci, które dopiero przyszły na świat zupełnie inaczej go postrzegają niż osoby dorosłe. Maluch nie ma tylu zdolności wzrokowych, co starsza osoba. Jego widzenie jest bardzo nieostre. Noworodek szczególnie lubi oglądać twarze ludzi, którzy się nad nim pochylają. Kiedy maluszka coś zainteresuje potrafi dłużej wpatrywać się w dany przedmiot. Jak zatem przygotować pokój dla naszych nowonarodzonych dzieci? Szczególnie cenna powinna być wiedza na temat tego, że noworodki bardzo lubią kanty, ostre kształty, duże wzory i powierzchnie silnie ze sobą kontrastujące. Maluchy szczególnie lubią połączenia bieli i czerni. Na tej samej zasadzie rozróżniają jasność od ciemności. Fascynują ich zwłaszcza miejsca, w których te kolory stykają się ze sobą. Wzrok malucha z dnia na dzień zaczyna funkcjonować coraz lepiej. W kolejnych miesiącach życia maluch zaczyna widzieć kolejne barwy i uczy się ich odróżniać. Dobry przykład aranżacji pokoju dla najmłodszych dzieci można zobaczyć klikając w link: Pokoje niemowlęce. Aranżując to pomieszczenie skupiono się na prostych, graficznych kształtach. Forma malunku, jest prosta i nieprzeładowana. Na białym tle namalowano jezdnię z szarym kolorze. Jezdnia „wije” się po ścianie a maluch może wzrokiem śledzić jej przebieg. Na monochromatycznym tle umieszczono kolorowe akcenty (żółte, czerwone i zielone), których barwy mały człowiek uczy się odróżniać całkiem dobrze już od 4 miesiąca życia. Należy pamiętać, że przez pierwsze miesiące życia dziecka jego pokój pełni głównie funkcje sypialni. Dlatego w pokojach najmłodszych należy unikać ostrych i jaskrawych kolorów oraz nadmiaru światła. Mózgi nowonarodzonych dzieci nie są przystosowana do odbioru tak silnych bodźców wzrokowych. To może ich męczyć i utrudniać zasypianie. Na większą ekstrawagancję można pozwolić sobie w pokojach starszych dzieci.
 |
| Grafik ścienna w pokoju niemowlaka |
 |
| Obraz ścienny w pokoju niemowlaka |
 |
| Malowanie obrazu na ścianie |
 |
| Kontrastowy obraz w pokoju dziecka |
 |
| Malowanie obrazu w pokoju dziecka |
 |
| Malowanie mapy świata na ścianie |
Pokój kilkulatka
Kiedy dziecko zaczyna raczkować i stawiać pierwsze kroki jego pokój staje się nie tylko sypialnią ale też miejscem zabaw i spędzania wolnego czasu. Jeszcze później staje się także miejscem do odpoczynku i nauki. Aranżując pomieszczenie trzeba mieć na uwadze wszystkie funkcje, jakie spełniać będzie dane pomieszczenie. Jego zagospodarowanie, łącznie z użyciem kolorów i faktur na ścianach, sufitach i podłogach, jest wynikiem fantazji rodziców a z czasem również i dziecka, które zaczyna przejawiać swoje dekoracyjne gusta. Jeszcze do niedawna chłopięce pokoje tonęły w błękitach, a dziewczęce w pastelowych różach. Oczywiście nie ma w tym nic złego, tym bardziej, że małe dziewczynki uwielbiają ten kolor, ale można postawią na fantazję i odrobinę szaleństwa. Wybór kolorów, ich egzotyczne nazwy, wybór motywów malarskich, faktur i zdobień daje nieograniczone pole możliwości. Istnieje jednak kilka zasad, o których warto pamiętać aranżując pokoje kilkulatków. Po pierwsze należy unikać mocnych, nasyconych barw. Krwista czerwień lub intensywny pomarańcz nie sprawdzi się na wszystkich ścianach. Dziecko przebywające w takim pokoju może być pobudzone i niespokojne. Oczywiście nie trzeba zupełnie rezygnować z zadziornych kolorów. Ekstrawagancka barwa sprawdzi się np. na jednej ze ścian lub na jej części. Niedobrym rozwiązaniem będzie też nadmiar barw. Wprowadzi do pokoju niepotrzebne uczucie chaosu i bałaganu. Z ostrych barw i ciemnych należy zrezygnować szczególnie w małych, niskich i niedoświetlonych pomieszczeniach. Dobrym pomysłem jest zastosowanie neutralnego koloru: jasnoszarego, jasnobeżowego, delikatnego błękitu, bladożółtego, kremowego itp. Jest to doskonała baza pod dalsze „szaleństwa”. Na takim neutralnym tle sprawdzą się kolorystyczne, mocne akcenty. Np. u dziewczynek mogą być to kokardki w ciemno-różowym kolorze, różowe kropeczki na białym tle, kwiatki, motylki itp.
Kiedy maluch rośnie zaczyna mieć swój własny gust i swoje upodobania, które często rodzice chcą odzwierciedlić w wystroju pokoju. Coraz częściej na ścianach w dziecięcych pokojach goszczą bohaterowie z ulubionych bajek i filmów. U najmłodszych są to często postacie Disneya, z kolei starsze dzieci wybierają motywy z popularnych filmów animowanych np. Auta lub Spiderman. Wybór wzoru podyktowanego gustem dziecka sprawia, że pokój nabiera rysu indywidualizmu, jest niepowtarzalny, a maluch z pewnością chętniej w nim przebywa. Należy również nadmienić, że dzięki malarstwu dekoracyjnemu pokój można optycznie powiększyć, wydłużyć lub podwyższyć. Niektóre motywy cechują się perspektywą, która nadaje pomieszczeniu głębi. Malarskie dekoracje pozwalają także optyczne „ukrycie” skosów na poddaszu.
Pokój ucznia
Kiedy kilkulatek idzie do szkoły pokój staje się także miejscem do nauki. Z wiekiem dziecko chce być coraz bardziej niezależne i miewa pomysły, które mogą zaskakiwać rodziców. Warto jednak wsłuchać się w potrzeby dziecka, bowiem to ono będzie spędzać w swoim pokoju znaczną część doby, więc kolorystyka i wystrój wnętrza powinien być zgodny z jego upodobaniami. Ale o pewnych zasadach należy pamiętać. Pokój powinien być jasny, doświetlony możliwie jak najlepiej światłem dziennym. Jeśli jest to niemożliwe należy zadbać o to, by dodatkowo go nie zaciemniać np. zbyt ciemnymi kolorami na ścianach lub ciemnymi kolorami mebli. Ciemne kolory, użyte na dużej przestrzeni, przytłaczają i sprawiają, że pomieszczenie staje się ponure i nie zapewnia potrzebnej przestrzeni. Ciemne i jaskrawe kolory, o ile dziecko takie lubi, mogą wyrażać się w postaci pojedynczych akcentów: narzuty na łóżko, poduszek, lampy itp. W pokoju ucznia można dodać akcent edukacyjny w postaci malunku na ścianie. Bardzo pomysłowym rozwiązaniem jest np. namalowanie mapy, która zajmuje cala powierzchnię jednej ze ścian. Dziecko nieświadomie utrwala sobie geograficzne fakty.
Kolory, które są tłem dla pozostałych akcentów, mogą być zarówno ciepłe jak i chłodne. Jednak z tymi drugimi należy się obchodzić ostrożnie. Szczególnie popularnym kolorem w młodzieżowych pokojach jest błękit. Budzi skojarzenia z otwartą przestrzenią, czystością, rześkością. Jednak jego nadmiar może nie być dobrym rozwiązaniem. Zbyt intensywny błękit może wywoływać uczucie osamotnienia i smutku. Warto go przełamywać np. ciepłą żółcią lub pomarańczą. Dobrze sprawdzą się również akcenty w ognistoczerwonym kolorze. Uczucie świeżości do wnętrza wnosi także zieleń, którą także warto przełamywać innymi kolorami. Dobrze sprawdza się z akcentami niebieskimi, granatowymi oraz bielą. Dobrze też przełamać ją szarością, szmaragdem, turkusem. Zieleń, błękit i niebieski to także dobre kolory barwnych akcentów w pokojach, w których dominują barwy ciepłe: bladożółte, jasnopomarańczowe czy kremowe oraz kolory ziemi.
W pokojach starszych dzieci popularne stają się motywy graficzne, proste, ascetyczne wzory. Nastolatki wybierają też dekoracje ścienne, które odzwierciedlają ich zainteresowania. Świetnym przykładem może być aranżacja pokoju młodzieżowego u chłopca, który swoje zamiłowanie do muzyki jazzowej wyraził tym, iż jedna ze ścian zajął najsłynniejszy trębacz świata – Miles Davis. W chłopięcych pokojach rządzą też samochody i szybkie motocykle. Popularnym zabiegiem jest także używanie barw monochromatycznych – zwłaszcza bieli i czerni. Dzięki cieniowaniu można uzyskać niesamowitą grę świateł i cieni, która na pewno zaskoczy każdego wchodzącego do pokoju.
Podsumowując, podczas aranżowania pokoju dziecięcego jedynym ogranicznikiem jest najpierw fantazja rodziców, a później dziecka. By zachować komfort mieszkania, snu, nauki i wypoczynku w pokoju należy przestrzegać kilku podstawowych zasad dotyczących kolorów malowania ścian w pokoju, jednak niepowtarzalność można z powodzeniem wyrazić w akcentach.
Zapraszam do obejrzenia linków, znajdują się tam ciekawe inspiracjie aranżacji pokoi dziecięcych
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz